Eğer kas hastasıysanız, DMD ile zorlu bir mücadele veriyorsanız, ve cihaza bağlı bir hayat sürüyorsanız günlük hayatta en çok size lazım olan şeylerin başında elektrik geliyor. Değil günlerce elektriğin yokluğu, bir kaç saat bile elektriksiz bir yaşam ben ve benzer hayatları çekilmez hale getirebiliyor.
Arada gidip geldiği, bize önemini hatırlattığı oluyordu elektriğin ama son yaşadığım 29 saatlik elektrik kesintisi beni ve ailemi perişan etti.
Yaşadıklarımı saati saatine anlatayım da, hem hepimizin illerinde bulunan elektrik idaresi yetkilileri bizi bir nebze de olsa anlasın, hem belki siyasilerden sesimizi duyan olur da benzer durumdaki engelli bireylere, hastalara daha hızlı çözümler üretilmesi konusunda bir çalışma yapar.
********
Tarih 10.04.2021
Yer Gülnar/Mersin.
Saat 05:10
Elektrikler gitti. Annemi uyandırdım. Annem akülü arabamın aküsünü söktü ve güç kaynağını bağladı.
Gece, yerini gri bir zamana bıraktı. İnce ince bir kar düşüyor toprağa. Yeşil zemin bembeyaz bir örtüye bürünmüştü. Bu nisan ayında şaşılacak bir şeydi bu doğrusu. Sadece kar yağışı olsa iyi de kar, poyrazla iş birliği yapmış gibiydi doğrusu… Lebalep poyraz, lebalep kar… Zemheri bir düzen kurulmuş gibiydi.
Saat 09:00
Babam 186’yı aradı ve arızayı bildirdi. Yarım saat sonra elektriği verdiler, ama geri gitti. Biraz sonra tekrar verdiler ve yine olmadı. Saat 10:00’ı geçti ve ilk akü bitti, ikinciye geçtik. Saat 13:00’ı geçerken babam Gülnar Tedaş Sorumlusu’nu aradı. Tedaş Sorumlusu “Üç yerde tel kopmuş, araçla arkadaşlar yükselmeye çalışıyor, poyraz o kadar şiddetli ki neredeyse arabayı devirecek ve poyraz şiddetini azaltırsa bir saate yaparız.” diyor.
Poyraz şiddetleniyor, dur durak nedir bilmiyor ve saat 14:00'te ikinci akü de bitiyor. Diğer akülü arabam bir ay önce arıza yapmıştı ve joistiği yanmıştı. Tamir oldu geldi. Bir hafta sürdüm ve joistik yine yandı. Şimdi Mersin’de tamirde… Biz de mecbur babamın arabaya taktık…
Saat 17:00
Babam, Tedaş Sorumlusunu tekrar aradı. Tedaş sorumlusu “Poyraz halen şiddetli, itfaiye çağırdık onunla deneyeceğiz.”… Bir saat sonra Tedaş Sorumlusu babamı aradı ve “İtfaiyede olmadı, sabaha kaldı artık ve Tedaştaki jeneratörü göndereceğini” söyledi. Saat 20:30’da jeneratör ve bir bidon benzin getirdiler. Jeneratörü çalıştırdılar. Saat 22:45’te ailem benzin ekledi. Sabaha karşı 04:00 benzin bitti ve jeneratör durdu. Ailem o soğukta zar zor aşağı inip benzin döküp tekrar çalıştırdılar. Sabaha kadar hem havalı yatağım çalıştı, hem de solunum cihazım takılıydı. Sabah poyraz biraz hafifledi ve saat 10:00’a doğru elektrikler geldi.
Tedaş’a ve aileme çok teşekkür ederim.
Babam telefonuna 186 Toros Elektrik Mobil’i indirdi ve orada şöyle bir yasayla karşılaştı. Benim gibi cihazına bağlı hastalara, Tedaş arıza giderilene kadar jeneratör vermek zorundaymış. Bu yasa 2017 yılında çıkarılmış. Türkiye’de önemli yasalar çıkarılıyor ve maalesef böyle yasalar milletten kaçırılıyor.
Türkiye'nin çok yerinde elektriğin yeraltına alındığını biliyorum. Ama malesef bizim Akdeniz mahallesinde elektrik telleri hala yukarıdan gidiyor. Şiddetli poyrazda tel kopmaları çok yaşanıyor. Acaba bizim elektriğin de yeraltına alınma zamanı gelmedi mi? Bunun için; Ya siyasi büyük bir el değmesi gerekir, ya da en zoru muhtarın imza toplaması gerekir.
Bu işler zor dostum zor!
